Terwijl onze dochter de trap afloopt kijkt ze wat er op de tv is. Mijn man en onze zoon kijken de Formule 1, waarop Lina vraagt, als ze bij hen op de bank gaat zitten: ‘Op welk niveau zijn jullie, het tweede?’ We schieten alle drie in de lach en mijn man antwoordt glimlachend: ‘Dit is geen spelletje, dit is een autorace!’ Ze begint ook te lachen en vraagt: ‘Autorace, hoe werkt dat?’ Mijn man begint het uit te leggen en als hij haar aankijkt, om te zien of ze het begrepen heeft zegt ze: ‘Over tien minuten ben ik aan de beurt?’ Ik sta lachend in de keuken het ontbijt klaar te maken voor de kinderen. In het weekend mogen de kinderen altijd een uurtje per dag met de iPad spelen, soms een uurtje langer maar meer dan dat niet, en om de tien minuten wisselen ze. Lina is erg handig voor een vierjarige en speelt soms, op goed geluk beter dan haar broer, tot zijn ergernis!

Mirco begint op zijn manier uit te leggen aan zijn zusje: ‘De race is life op de tv, de mensen moeten heel hard rondjes rijden, en na,’ hij gaat van de bank en wijst de teller aan in de linkerbovenhoek van de tv, ‘achtenvijftig rondjes, wie dan de snelste is, die heeft gewonnen!’ Ik giet de melk in de bekers en loop naar de kinderen.

‘Snap je het nu?’ vraag ik aan Lina, als ze haar beker aanpakt.

‘Ja,’ en ze neemt een slokje en zegt dan blij: ‘Als ze klaar zijn met zoveel rondjes rijden, mag ik ook heel hard racen met de auto, want dan ben ik aan de beurt!’ We kijken met zijn vieren naar de race en als we een herhaling zien van hoe die ochtend is getankt, kijkt Lina haar ogen uit. Wanneer ze dan een man aan ziet komen rennen met de slang in zijn hand, tankt en de auto wegrijdt, zegt ze verbaasd: ‘Mamma, die meneer heeft niet betaald!’

‘Dat hoeft niet, lieverd.’ zeg ik, ‘Het is een soort spel, daar mogen ze gratis tanken!’ Mijn man kijkt me met een scheef oog aan, ‘Gratis! zegt hij zachtjes.’ Ik weet ook niet precies hoe je aan een kind moet uitleggen hoe de autorace werkt, ik kan wel moeilijke termen gebruiken, maar dan snapt ze het helemaal niet meer.

‘Dus toen jij twee maanden geleden wegreed zonder te betalen, was dat ook een spel?’ vraagt Mirco aan mij.

‘Hoe bedoel je?’ vraagt mijn man, die meteen gaat verzitten om me goed aan te kijken. Ik voel mijn wangen weer rood worden bij die gedachte.

‘Nou eh…,’ begin ik beschaamd, ‘voor de operatie had ik de kinderen opgehaald van school en toen reden we door naar het tankstation. Omdat de file groot was bij de zelfservice, ging ik tanken waar bediening was.’ Mijn man zucht, en kijkt met een gezicht van: je weet dat bediening extra geld kost? Ik ontwijk zijn gezicht en vertel blozend verder. ‘Omdat het dus zo druk was, wilde ik, nadat de man mijn tank had volgegooid, naar voren rijden, zodat de persoon achter mij naar mijn plaatsje kon rijden. Op het moment dat ik naar voren reed, ging naast me ook iemand naar voren, met het effect van: jij of ik, jij of ik, ja, wie gaat nou eerst! De man in die andere auto wenkte dat ik wel eerst mocht gaan! Terwijl ik wegreed zocht ik naar een plekje voor de auto om te betalen, maar het was druk! Omdat ik zo langzaam reed werd die meneer een beetje onrustig en begon te toeteren!’

‘En toen reed je maar gewoon weg, de pompbediende kwam niet achter je aan?’ vraagt mijn man verbaasd!

‘Door de drukte en de zenuwachtige man achter mij remde ik te hard af, en reed die man zachtjes tegen mijn auto!’

‘En dat vertel je me niet!’ zegt mijn man, hij staat op, loopt naar de deur en vraagt: ‘Heb je veel schade?’

‘Ga toch weer zitten,’ zeg ik sussend, ‘er is niets te zien, geen krasje, ook op die andere auto niet!’ en gebarend zeg ik: ‘Het ging heel voorzichtig!’

‘Je hebt toch wel naam en adres van die man opgeschreven, je weet maar nooit, vanwege je rug!’ Ik zucht diep en word nog roder bij die gedachte en ik mompel: ‘Maak je maar niet druk, ik ken hem en als ik pijn in de rug of nek krijg, hoef ik hem alleen maar te bellen. Ik heb zijn visitekaartje met mobiele nummer.’

‘Oh, is hij een dokter of zoiets?’ vraagt mijn man nonchalant. Voordat ik kan antwoorden zegt Mirco: ‘Het is de arts die mamma heeft geopereerd!’

‘Dokter Love?’ zegt mijn man verbouwereerd. Dan ineens zegt Lina enthousiast: ‘Het is afgelopen, nu ben ik aan de beurt, ik wil ook autoracen, maar wel in niveau één!’

Sylvia